Korzenie Zgromadzenia sięgają wojny 30-letniej (1618-1648), w czasie której Józef Chauvenel – członek Parlamentu Metz i adwokat – pod natchnieniem Ducha Świętego czynił uczynki miłosierdzia wobec najbardziej potrzebujących. To dla nich poświęcił swoje życie i majątek, pielęgnując chorych na cholerę w Toul zaraził się i zmarł w 1651r. Po śmierci syna Józefa jego ojciec  Emanuel Chauvenel spełniając testament syna przekazał 18 czerwca 1652r fundację pod wezwaniem Świętej Rodziny Jezusa Maryi i Józefa współpracowniczkom Józefa Chauvenel’a, gotowym poświęcić swoje życie w służbie ubogim, które nazwał Siostrami Św. rodziny. Od przekazanego im następnie domu p.w. św. Karola Boromeusza, zostały wkrótce nazwane Siostrami Miłosierdzia od św. Karola, potocznie Boromeuszkami.

Od samego początku Zgromadzenie zajmowało się pielęgnacją chorych. Później rozszerzało swoją działalność obejmując opiekę nad sierotami, ludźmi w podeszłym wieku, chorymi psychicznie oraz dziećmi i młodzieżą. Intensywnie rozwijające się w krajach zachodnich Zgromadzenie zostało sprowadzone na Śląsk – do Nysy, w roku 1848, w czasie epidemii tyfusu. Do Siemianowic Śląskich Siostry przybyły na prośbę ówczesnego Proboszcza ks. Hugona Stabika w roku 1883, aby zająć się pielęgnacją chorych.

Obecnie Siostry realizują charyzmat Zgromadzenia przez pracę w Domu Pomocy Społecznej dla przewlekle psychicznie chorych zapewniając  mieszkańcom opiekę zdrowotną, religijna i społeczną, w sposób i w stopniu umożliwiającym im godne życie, uczestnicząc w ich codziennym życiu.